De federale ministerraad keurde onlangs een voorontwerp van wijziging van de vastgoedmakelaarswet goed. En dit zonder dat de vastgoedsector op voorhand werd verwittigd of om advies werd gevraagd hierover.
De federale ministerraad keurde onlangs een voorontwerp van wijziging van de vastgoedmakelaarswet goed. Na de ministerraad werd over deze wijziging als volgt gecommuniceerd: “Preciseren van de functie van bemiddelaar in het kader van de wet houdende organisatie van het beroep van vastgoedmakelaar”. En dit zonder dat de vastgoedsector op voorhand werd verwittigd of om advies werd gevraagd hierover.
Minister van Middenstand, Zelfstandigen en KMO’s Willy Borsus liet op de ministerraad van 12 juni 2015 een voorstel van voorontwerp van wet goedkeuren. In dit voorstel wordt de definitie van vastgoedbemiddelaar ‘verduidelijkt’. Na de ministerraad werd de volgende persmededeling verspreid:
De ministerraad keurt op voorstel van minister van Middenstand, Zelfstandigen en KMO's Willy Borsus een voorontwerp van wet goed dat tot doel heeft de definitie van bemiddelaar die in de wet van 11 februari 2013 houdende organisatie van het beroep van vastgoedmakelaar vermeld staat, te verduidelijken.
Het voorontwerp heeft als doel te verduidelijken dat de handelsagent, gemachtigd door een enkele opdrachtgever die een erkend aannemer is, die een bepalende bijstand verleent met het oog op het tot stand komen van een overeenkomst van verkoop, aankoop, ruil of overdracht van onroerende goederen of van onroerende rechten waarvan zijn opdrachtgever de eigenaar of titularis is, geen bemiddelaar is in de zin van de wet van 11 februari 2013 en bijgevolg niet onder het toepassingsgebied valt.
Deze precisering wordt gemotiveerd door het feit dat de wetgeving van 2013 enkel de reorganisatie van het beroep van vastgoedmakelaar in drie verschillende activiteiten beoogde. Op grond van de definitie van het concept bemiddelaar, zoals bepaald in het huidige artikel 2, 5°, is het echter niet mogelijk met voldoende rechtszekerheid te kunnen concluderen dat een bemiddelaar die voor rekening van eenzelfde derde optreedt niet kan beschouwd worden als iemand die een activiteit als vastgoedmakelaar-bemiddelaar uitoefent.
Het voorontwerp wordt voor advies overgemaakt aan de Raad van State.
voorontwerp van wet tot wijziging van de wet van 11 februari 2013 houdende organisatie van het beroep van vastgoedmakelaar
De sector was stomverbaasd bij het lezen van deze mededeling. Dit voorstel van voorontwerp van wet werd goedgekeurd door de ministerraad zonder enig voorafgaandelijk overleg met de sector. Noch het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars (BIV) noch de representatieve beroepsverenigingen werden geïnformeerd, laat staan om advies gevraagd. De Hoge Raad voor Zelfstandigen en KMO (HRZKMO) werd evenmin om advies gevraagd.
Uithollen van beroepsreglementering
De voorgestelde wijziging wordt bij de vastgoedmakelaars op ongeloof onthaald. Waar in de persmededeling sprake is van het “Preciseren van de functie van bemiddelaar in het kader van de wet houdende organisatie van het beroep van vastgoedmakelaar” ervaren de vastgoedmakelaars de wijziging als het schaamteloos uithollen van de beroepsreglementering.
Indien het voorontwerp van wet door het parlement zou worden goedgekeurd, dan zouden ‘zelfstandige verkopers’, door de minister omschreven als ‘handelsagenten’, zonder erkenning als vastgoedmakelaar beroepsactief mogen zijn, op voorwaarde dat zij voor één enkele opdrachtgever werken en dat deze opdrachtgever een ‘erkende aannemer’ is.
Nadelig voor consument
Vandaag zijn deze ‘zelfstandige verkopers’ terecht onderworpen aan de vastgoedmakelaarswet en dienen zij over beroepskennis te beschikken. Zij moeten een verzekering beroepsaansprakelijkheid hebben alsook een verzekering voor derdengelden en ze zijn onderworpen aan de plichtenleer van de vastgoedmakelaar.
Indien dit wetsvoorstel wordt goedgekeurd, dan verliest de consument heel wat zekerheden die de erkende vastgoedmakelaar wel biedt. Daarenboven biedt lang niet elke erkende aannemer veel zekerheden inzake beroepskennis en financiële gezondheid. Bovendien ontstaat er een grote ongelijkheid tussen bijvoorbeeld een projectontwikkelaar (bouwpromotor) die wel beroep moet doen op eigen personeel of een vastgoedmakelaar enerzijds en de erkende aannemer die beroep mag doen op eigen personeel of op om het even wie anderzijds.
Het besluit is kort en krachtig: dit voorstel tot wijziging van de wet is niet in het voordeel van de consument, schendt het gelijkheidsbeginsel en is totaal ongewenst.
Waarom?
De sector begrijpt niet waarom deze wetswijziging nodig zou zijn. Evenmin begrijpen wij waarom de vertegenwoordigers van de sector niet werden geïnformeerd, noch om advies werden gevraagd. De wijze waarop dit voorstel van voorontwerp van wet door de ministerraad werd geloodst roept veel vragen op.
En nu?
Het voorontwerp van wet is nog niet goedgekeurd. De Raad van State werd om advies gevraagd. CIB Vlaanderen zal zowel het voorontwerp van wet als het advies van de Raad van State grondig bestuderen. Wij zullen de parlementairen die de wetswijziging kunnen goedkeuren tijdig informeren en vragen om dit voorstel niet goed te keuren. Maar idealiter ziet de minister tijdig zijn misstap in en trekt hij het voorstel van wetswijziging terug in.
